Blog 29 juni 2022
Het liefst geef ik iedere ouder een welkom gevoel. Het gevoel dat ik echt naar hen luister en hun mening hoor. Zodat we samen werken aan de beste zorg voor het kind. De training voor Van Wiechen Continu heeft mij daar weer een heel eind bij geholpen! Tijdens mijn stage bij het NCJ als jeugdarts in opleiding kreeg ik de kans om bij de training aan te sluiten.
De training was de start van de pilot vanuit TNO om Van Wiechen Continu in de praktijk uit te voeren.
Bij Van Wiechen Continu wordt samen met de ouder bekeken welke VW-kenmerken het beste passen bij de huidige ontwikkeling van het kind. In veel gevallen kan een kind meer dan de VW-kenmerken die momenteel aan een bepaalde leeftijd gekoppeld zijn. Wat kan het kind al en wat zal waarschijnlijk de volgende stap in zijn/haar ontwikkeling zijn? Hoe kan de ouder hier het beste op aansluiten? Door hier samen naar te kijken help je de ouder en het kind vooruit en neem je ze serieus in de ontwikkeling die zij (laten) zien.
De pilot gaat van start binnen een team van JGZ Kennemerland dat al veel doet om bij ouders aan te sluiten en vraaggericht te werken. Een team dat met enthousiasme wil kijken wat er nog beter zou kunnen en die mij met open armen verwelkomde om mee te trainen. Ik had daardoor het gevoel dat ik me meer open durfde te stellen en voelde me als buitenstaander van harte welkom om een kijkje te nemen in hun keuken. Ze namen mijn inbreng ook heel serieus, dat was echt super fijn!
Ik verwachtte een vrij theoretische training, waarbij vooral uitleg werd gegeven over het hoe en waarom van de pilot. Maar dat bleek helemaal niet het geval! Het was juist een heel interactieve training die mij aan het denken zette. Ik heb de neiging om tijdens mijn consulten houvast te zoeken in lijstjes, vinkjes en bespreekpunten. Maar ik wil veel meer aansluiten op de vragen, het enthousiasme en de behoefte van de ouder. Ik wil veel meer hun expertise over hun eigen kind inzetten om samen tot een goede inschatting te komen van wat het kind nodig heeft. Ik doe dit al steeds meer, maar er valt nog veel winst te behalen. De training maakte voor mij weer duidelijk wat de voordelen zijn van deze manier van werken: het maakt mijn werk leuker en verbetert de werkrelatie met de ouders die voor mij zitten. Mijn enthousiasme werd enorm aangewakkerd!
Wat mij erg is bijgebleven van de training is een opdracht waarbij het belang van met elkaar meeveren en voortdurend afstemmen duidelijk werd. We moesten zonder te praten een bamboestok op onze wijsvingers laten balanceren en op de grond leggen, zonder te laten vallen. Dat bleek nog een stuk moeilijker dan we dachten! Het liet mij inzien dat communicatie erg belangrijk is, zo ook in mijn werk als professional. Door goed met de ouder te blijven communiceren, komen we tot een gezamenlijke agenda voor het consult. Zo wil ik voor de ouder ruimte creëren om de successen te delen, en te bespreken wat minder goed gaat. Zonder een oordeel te voelen. En zo creëer ik ook ruimte om bepaalde onderwerpen of vragen te bespreken die ik als professional belangrijk vindt. Op een manier die het beste aansluit bij de ouder; weten ze bijvoorbeeld al een hoop over het starten met bijvoeding, of hebben ze hier nog vragen over? Hierdoor werk ik met de ouder aan ons gezamenlijke doel: het kind gezond en veilig laten opgroeien.
“De ouder is expert van zijn/haar kind, de JGZ-professional weet veel van kinderen in het algemeen. Laten we elkaar daarin aanvullen.” Deze uitspraak tijdens de training maakte veel indruk op mij, omdat dit naar mijn mening precies het belang van mijn vak verwoordt: de ouders in hun kracht zetten en ondersteuning bieden waar nodig, in continue samenwerking.
Ervaring met de Van Wiechenfilmpjes?
Van Wiechen Continu is een vervolg op de Van Wiechenfilmpjes. Ook de Van Wiechenfilmpjes zijn bedoeld om ouders meer te betrekken bij het ontwikkelingsonderzoek in de jeugdgezondheidszorg. Beide projecten komen vanuit TNO en zijn gefinancierd door de Bernard van Leer Foundation. De training voor Van Wiechen Continu wordt gegeven door TNO en Huis voor Beweging. Het NCJ is nauw betrokken bij deze ontwikkelingen en is benieuwd naar jouw ervaringen met de Van Wiechenfilmpjes. We zouden het waarderen als je jouw ervaring wil delen via deze survey. Wil je meer met de filmpjes gaan doen? Het implementatieplan kan hierbij helpen.
Deze promovendikring brengt gepromoveerden en promovendi die onderzoek in de JGZ doen, deden of willen doen met elkaar in contact. Van elkaar leren en elkaar raadplegen staat centraal.
“Wat is randvoorwaardelijk nodig voor professionals om bij signalering van geldzorgen door te verwijzen naar een passende instantie?”
In het schooljaar van ’21-’22 hebben ruim dertigduizend jongeren vroegtijdig school verlaten. Het is de grootste stijging in de afgelopen 10 jaar. Waarom is het onderwijs niet in staat om toekomstperspectief te bieden aan jongeren? Het zijn toch niet de jongeren die stuk zijn?
De mensen die mij kennen weten dat ik een bezig bijtje ben en ervan hou om verschillende dingen naast elkaar te ondernemen. Van de week vroeg iemand mij hoe ik alle verschillende rollen die ik daarbinnen vervul, zou kunnen verenigen? Ik krijg deze vragen regelmatig en keer op keer intrigeert het me. En het maakt me ook nieuwsgierig, want waarom irriteert de vraag mij stiekem ook een beetje?
Ingrid Brokx vertelt in haar blog over de functie van verpleegkundig specialist.
Als je denkt aan de werkzaamheden van een cb-assistente of doktersassistente op het consultatiebureau (cb) dan denk je in eerste instantie wellicht aan het plannen van afspraken en het wegen en meten van baby’s en kinderen. Maar je kunt zoveel meer doen en echt van waarde zijn voor ouder en kind.
In deze blog kijkt NCJ-directeur Igor Ivakic terug op 2022. Maar ook blikt hij vooruit op 2023 en roept hij jou op de ruimte te nemen om het ondenkbare te denken. Om die eerste stap te zetten om dat te doen wat je misschien nooit dacht te kunnen. Kom maar op 2023!
Je hebt het vast wel eens iemand horen zeggen: ”Kinderen en dronken mensen spreken altijd de waarheid”. Die dronken mensen ga ik verder niet op in. Zelf kwam ik er na jaren achter dat ik vroeger de waarheid sprak. Als kind. Daar was wel een kleine speurtocht voor nodig.
Gisteren was ik op zuigelingenhuisbezoek bij de ouders van hun eerste kind. En zoals al 20 jaar informeer ik hen over wat zij kunnen verwachten van het consultatiebureau (CB). Het beeld bij sommige ouders van het CB blijft nog altijd zo’n plek waar je kindje wordt gewogen en gemeten en de prikjes krijgt.
Toen mijn zwager uit Zuid-Afrika op bezoek was in Nederland vertelde ik hem over de scholingen (kinder)armoede die ik geef aan professionals. Mijn zwager keek mij vragend aan en zei: “Maar Peetje, in Nederland is toch helemaal geen sprake van armoede?!”
