Blog 17 oktober 2022
Toen mijn zwager uit Zuid-Afrika op bezoek was in Nederland vertelde ik hem over de scholingen (kinder)armoede die ik geef aan professionals. Mijn zwager keek mij vragend aan en zei: “Maar Peetje, in Nederland is toch helemaal geen sprake van armoede?!” Een opmerking die ik vaker hoor en waar ik opstandig van word, want een deel van de Nederlandse gezinnen ervaart dagelijks wel degelijk stress door geldzorgen. Hoeveel kinderen die in deze gezinnen opgroeien ontnemen we met deze aanname hun kans op een gezonde ontwikkeling?! De komende tijd komt de bestaanszekerheid van extra gezinnen onder druk te staan. Het Centraal Planbureau (CPB) verwacht dat het aantal kinderen dat in armoede opgroeit stijgt van 7,2% in 2021 naar 9,5% in 2023. Dat is bijna 1 op de 10 kinderen. En dat in Nederland!
Waarom ik me zo druk maak over deze kinderen, is omdat langdurige stress door geldzorgen de ontwikkelkansen van een kind beïnvloedt. Langdurige stress op jonge leeftijd, Early Life Stress, zorgt er voor dat kinderen op latere leeftijd meer kans hebben op allerlei fysieke en mentale klachten (onder andere hart- en vaatziekten, diabetes en depressie). Ze hebben vijftien jaar eerder gezondheidsklachten en sterven zeven jaar eerder. En dan heb ik het hier alleen nog maar over de impact op gezondheid, niet eens over verminderde kansen binnen het onderwijs of het niet mee kunnen doen. Als we dit weten, dan moeten we toch niet wachten tot die kinderen of gezinnen vastlopen. De Rechten van het Kind verplichten ons bovendien om hen nu de kansen te bieden waar ze recht op hebben!
Betrek de kinderen/gezinnen waar het over gaat in het huidige debat. Stel hun vraag centraal in plaats van het ‘systeem’. Denk bij lokale samenwerking rondom (kinder)armoede ook aan de unusual suspects, zoals het informele netwerk of de jeugdgezondheidszorg (JGZ) waar ik veel mee samenwerk. De JGZ is een lokale preventiepartner waar haast nooit aan wordt gedacht als het over armoede gaat. Maar zij zien (bijna) alle kinderen en hun (aanstaande) ouders en werken structureel samen met partners uit verschillende domeinen. Benut de sleutelrol van dit soort partners!
We gaan een onzekere periode tegemoet. Ik hoop dat we niet alleen gaan voor het ‘oplossen van problemen’, maar vanuit de preventiegedachte juist ook investeren in de kinderen en gezinnen waar nog geen of pas beginnende problemen zijn. Daarmee voorkomen we een hoop narigheid en stress in die gezinnen en zorgen we samen voor een gezondere huidige en toekomstige generatie. Ook hier geldt: voorkomen is beter dan genezen!
Petra Kletter
adviseur
Petra in 3 woorden:
1. Vragensteller/leergierig
2. Analytisch
3. Positief
Petra’s rol binnen het NCJ:
“Ik werk sinds 1 januari 2018 met veel plezier bij het NCJ als adviseur. Ik houd mij bezig met het preventiedenken, armoede, kansrijke start, waardengedreven vakmanschap en moeilijke dilemma’s die mensen tegenkomen in hun werk (morele oordeelsvorming). Heb je vragen over één van deze onderwerpen? Neem dan contact op!
Na mijn studie Gezondheidswetenschappen heb ik in verschillende samenwerkingsverbanden binnen de welzijns-, zorg- en onderwijssector gewerkt. Altijd met de jeugd als belangrijkste onderwerp en met grote aandacht voor de organisaties en haar professionals die werken met de jeugdigen en hun ouders. Vanuit verschillende rollen ken ik de kinderopvang, de gemeente en het onderwijs van binnenuit. JGZ was hierbij altijd een belangrijke samenwerkingspartner.”
Lees meer over Petra Kletter E-mailen Bellen Ga naar LinkedIn
Deze promovendikring brengt gepromoveerden en promovendi die onderzoek in de JGZ doen, deden of willen doen met elkaar in contact. Van elkaar leren en elkaar raadplegen staat centraal.
“Wat is randvoorwaardelijk nodig voor professionals om bij signalering van geldzorgen door te verwijzen naar een passende instantie?”
In het schooljaar van ’21-’22 hebben ruim dertigduizend jongeren vroegtijdig school verlaten. Het is de grootste stijging in de afgelopen 10 jaar. Waarom is het onderwijs niet in staat om toekomstperspectief te bieden aan jongeren? Het zijn toch niet de jongeren die stuk zijn?