Blog 6 januari 2020

2020: Het jaar van compassie

Samen aan de slag. Met het vertrouwen dat kleine dingen groot kunnen worden en we samen impact hebben. In een tijd die mensen kunnen veranderen; misschien wel moeten veranderen. Deze soms verwarrende en gedesoriënteerde tijd, vraagt om mensen die een oorverdovende stilte durven te laten vallen in de hol klinkende kakofonie van geklaag en gejammer. Deze tijd van onderlinge strijd om schaarse middelen, vraagt om bevrijders van de gevangenen van eigen projectie van fake-succes en gemaakt geluk.

Deze tijd heeft bovenal ontdekkingsreizigers nodig. Ontdekkingsreizigers die zoekend naar overeenkomsten, de ander écht zien. Vriendelijk zijn en verbondenheid vinden. Ja, deze tijd heeft misschien wel mensen nodig die kostenefficiënte business modellen durven te verruilen voor compassievolle vriendelijkheid waarmee ze de ander tegemoet treden. Wat ik zeker weet: deze tijd heeft jou nodig.

Op de schaarse momenten dat ik somber, denk ik dat onze tijd net als de Noordzee is: haar golven ogenschijnlijk getemd door de zon, laat ze zich door de maan richting het land voeren. Ondertussen bewaart het in haar diepste de onrust en woestheid waarmee ze, aangewakkerd door de wind, het land openrijt en de gemaakte wond overspoelt met zout water. Iedereen zegt in koor dat de toekomst aan de jeugd is. Het resultaat van het heden is: 1 op de 12 jongeren in Nederland is psychisch ongezond. De maatschappij is niet bij machte om de meest kwetsbare kinderen voldoende te beschermen. Ondanks het onderwijs dat jongeren genieten, lopen zij een risico op laaggeletterdheid. Het gewone leven van een opgroeiend kind lijkt op een diagnose plakboek van opgedrongen zorg- en hulp consumptie. De zorg voor jeugd lijkt wel een supermarkt die met haar aanbod naarstig op zoek is naar vindplaatsen vol potentiële klanten. Om mijn heen zie, lees en hoor ik hoe de vakmens piept en kraakt…en afhaakt. Op de schaarse momenten dat ik somber, denk ik: De mens van deze tijd wankelt, zijn wonden overspoeld met zout water.

Al snel zet ik deze gedachten van me af. Waarom? Omdat er een betere optie is. Een haalbare optie waarmee we de (jonge) mens niet laten struikelen, maar juist helpen stevig op eigen benen te staan. Als het tegenzit dan weet men dat er anderen zijn die hen niet laten vallen, bij wie zij onvoorwaardelijk mogen schuilen. We moeten dus een ongewoon leven durven te leven. Een leven vol (zelf)ontplooiing en (zelf)vertrouwen. Een leven vervuld met meer mildheid en aandacht voor onszelf en anderen. Dat geldt ook voor de vakmensen. Ons vakmanschapsprogramma is daarom niet voor niets een humaniseringsprogramma: slim je hoofd gebruiken, snel op je gevoel afgaan, maar óók je hart durven volgen. Het is een ontdekkingsreis voor professionals; een oefening om de grootste kracht te laten zien: de kwetsbaarheid. Wij geloven én weten dat preventie generaties redt. Dit geeft ons kracht om samen onvoorwaardelijke bondgenootschappen te sluiten, zoals met de ouders, om elk kind de beste jeugdgezondheidszorg te geven. Jij kunt dus kleine dingen groot maken.

Durf te denken. Waarom zouden we niet een Rijks Vriendelijkheids Programma starten? Het is een vrij verkrijgbaar preventiemiddel dat overal in de maatschappij aanwezig is en zich via contact met elkaar kan verspreiden. We hebben het allemaal intergenerationeel meegekregen. Durf te doen. Hoe klein het nu ook is, het kan als we ons verenigen groot worden en veel impact hebben. Het zou zo maar een avontuur kunnen worden. Durf te beleven. Ik gun je vele verrassende, mooie ontmoetingen. Laat je geheugen als een plakboek vullen met scènes en hartenkreten uit het leven van mensen die je écht ontmoet en waarmee je in verbinding bent. Twijfel je? Weet dan dat je niet alleen bent. Er zijn er velen die verbondenheid met jou zoeken. Ik weet zeker dat we elkaar ook dit jaar zullen ontmoeten. Ik kijk er naar uit om met jou slim samen te werken en ons waardengedreven vakmanschap een sprong te laten maken. We blijven ook bondgenoten bij de verduurzaming van de impactvolle praktijk. Omarm 2020 stevig, laat je hart leiden en maak er een ontdekkingsreis van.
TwintigTwintig, een ongewoon jaar vol compassie.

Over de auteur

Igor Ivakic

directeur

Over Igor Ivakic

Igor is sinds oktober 2015 directeur van het NCJ. Zijn missie is dat ieder kind in Nederland gezond en veilig kan opgroeien. Hij wil samen met de JGZ-sector laten zien dat je maatschappelijke epidemieën, zoals kindermishandeling, schoolverzuim en armoede, beter beheersbaar kunt maken door stevige inzet op preventie.

Igor heeft een achtergrond als maatschappelijk werker en socioloog. Hij werkte onder andere bij de rijksoverheid als management consultant en bij diverse maatschappelijk organisaties zoals Stichting Lezen & Schrijven en VluchtelingenWerk Nederland. Ook vervult Igor verschillende bestuursfuncties in de sociaal-maatschappelijke sector.

Door binnen de JGZ de krachten te bundelen, wil hij meer impact creëren. Zijn focus ligt dan ook op het maken van verbindingen binnen de JGZ, maar ook tussen de JGZ en alle partijen daaromheen.

Lees meer over Igor Ivakic E-mailen Bellen Ga naar LinkedIn

Welkom op onze nieuwe website!

Heb je een gebruikersaccount? Dan ontvang je van ons een mail om je account opnieuw te activeren.