Als het ideale consultatiebureau een persoon zou zijn, aan wie denk je dan? Die vraag werd mij gesteld naar aanleiding van mijn vorige blog. Hoewel het hartje zomer was, dacht ik als antwoord daarop direct aan Sinterklaas. Ik zag een vriendelijke autoriteit voor me, betrouwbaar, betrokken en liefdevol. Zowel de Sint als het consultatiebureau zijn er voor ieder kind. Maar ik herken ook een gedeelde voorliefde voor tradities.
Nadenken over tradities, dat is wel van deze tijd. Want hoeveel van het reilen en zeilen binnen de JGZ gebeurt eigenlijk ‘omdat we het altijd al zo doen…’. In hoeverre is het consultatiebureau modern en toekomstbestendig? Sinds mijn zoontje Klaas afgelopen zomer werd geboren en ik het consultatiebureau weer wat vaker bezoek, spoken deze vragen door mijn hoofd. Bij ieder consult kan ik niet onderdrukken dat ik me steeds afvraag “doen ze dit over een paar jaar ook nog zo?”
Kijk, mijn kinderen gaan nooit auto leren rijden, weten straks niet wat contant geld is en robots zullen een belangrijke rol in hun leven spelen. Vaak fantaseer ik over gesprekken die ik in 2050 met mijn zoon zal voeren over hoe het toen, in 2017, was. Hij, als kersverse vader, kan zich dan vast weinig voorstellen bij het consultatiebureau dat ik aan hem probeer te beschrijven.
Wat zal hem het meest verbazen? Het feit dat ieder kind op dezelfde leeftijd eenzelfde onderzoek kreeg? Hij: “Maar kon je dan niet zelf kiezen wanneer je er naar toe ging?” Verwondert hij zich over het persoonlijke contact? “waren er dan mensen die speciaal opgeleid waren om mijn ontwikkeling in de gaten te houden?” Hoe zou hij tegen de dossiervorming aankijken? “je wist niet precies wat daarin stond? Ging je daarmee akkoord dan?” Of zal hij zich verbazen over het gebouw, de openingstijden of het gebrek aan inzet van technologische middelen. “Jullie konden toen toch ook al videobellen? Waarom deed je dat dan niet?” Waarschijnlijk verbaast hij zich meer dan ik mij nu kan voorstellen, maar het is een leuke denkoefening die ik iedereen kan aanraden.
Wat er ook zal veranderen, ik hoop dat mijn zoon ook in 2050 met al zijn vragen over opvoeden en ouderschap terecht kan bij een liefdevolle, betrokken, betrouwbare en vriendelijke autoriteit. Al vermoed ik dat dat tegen die tijd een robot zal zijn. Net als Sinterklaas overigens.
Merel Steinweg is sociaal pedagoog en moeder van drie kinderen. Zij werkt als inhoudelijk adviseur in de jeugdsector met speciale interesse in vernieuwing en innovatie. Daarnaast geeft zij als 'Stand-Up Blogger' tijdens bijeenkomsten woorden aan wat niet gezegd wordt.
Het Van Wiechenonderzoek: de rol van een dokters-/cb-assistente
Als je denkt aan de werkzaamheden van een cb-assistente of doktersassistente op het consultatiebureau (cb) dan denk je in eerste instantie wellicht aan het plannen van afspraken en het wegen en meten van baby’s en kinderen. Maar je kunt zoveel meer doen en echt van waarde zijn voor ouder en kind.
Blog23 januari 2023
Hoe gaat het? Red je het een beetje?
In deze blog kijkt NCJ-directeur Igor Ivakic terug op 2022. Maar ook blikt hij vooruit op 2023 en roept hij jou op de ruimte te nemen om het ondenkbare te denken. Om die eerste stap te zetten om dat te doen wat je misschien nooit dacht te kunnen. Kom maar op 2023!
Blog27 oktober 2022
Wat ik vroeger later wilde worden
Je hebt het vast wel eens iemand horen zeggen: ”Kinderen en dronken mensen spreken altijd de waarheid”. Die dronken mensen ga ik verder niet op in. Zelf kwam ik er na jaren achter dat ik vroeger de waarheid sprak. Als kind. Daar was wel een kleine speurtocht voor nodig.
Welkom op onze nieuwe website!
Heb je een gebruikersaccount? Dan ontvang je van ons een mail om je account opnieuw te activeren.