Blog 30 mei 2018
Gisteren kwam ik thuis na een intensieve en inspirerende dag. Mijn zoontje van vier vroeg waar ik eigenlijk was geweest. Bij een vierjarige moet je dan niet aankomen met dat je samen met JGZ professionals een documentaire hebt gekeken over de toenemende druk op ouders, met aansluitend een dialoogsessie. Hij zal het niet begrijpen als ik uitleg dat ik zo geïnspireerd raakte door de verpleegkundigen en artsen die open vragen durven te stellen over hun rol ten opzichte van ouders.
Professionals die stellen dat aansluiten bij ouders gaat over vakmanschap én oprechtheid. Nee, mijn zoontje zou verveeld gaan kijken als ik vol enthousiasme vertel dat #hebheterover simpelweg als doel heeft om te erkénnen dat de druk die ouders ervaren niet slechts gezeur is. Dat #hebheterover ook geldt voor professionals, om met collega’s vaker en diepgaander te praten over waartoe de JGZ eigenlijk op aarde is en welke rol zij kunnen spelen om de druk op ouders te verminderen.
Nee, dat zei ik allemaal niet tegen mijn zoontje. Al het bovenstaande vatte ik als volgt samen in simpele kleutertaal: ‘Nou…ik heb met een groep, een soort klas net als bij jou op school, samen erover gepraat dat, om te leren, je fouten moet maken en dat je dat soms aan elkaar moet vertellen’. Mijn zoontje keek bedenkelijk, dacht even na en zei toen ‘mama, ik maak zoooo vaak heel veel fouten dat ik nooit meer hoef te leren’. Ik schoot vol, van trots, ontroering en het besef dat mijn eigen kinderen mij leren om te falen.
Praat mee over aansluiten bij ouders en de druk op gezinnen met: #hebheterover.
Merel Steinweg
Merel Steinweg is sociaal pedagoog en moeder van drie kinderen. Zij werkt als inhoudelijk adviseur in de jeugdsector met speciale interesse in vernieuwing en innovatie. Daarnaast geeft zij als ‘Stand-Up Blogger’ tijdens bijeenkomsten woorden aan wat niet gezegd wordt.
Lees meer over Merel Steinweg
Versuft, verward en gedesoriënteerd zoekt men naar een nieuw houvast. Herwaarderen van wat het juiste is om te doen. Menswaardigheid weer vol in het licht zetten. Mensen zijn hier elkaars bondgenoten. Voortdurend maatschappelijk dialoog is de weg ernaartoe.
Voor leerlingen die kampen met ziekte, gaat het onderwijs niet altijd vanzelf. Marina van Egdom, AIOS M+G 1e fase, profiel JGZ, is ouder van zo’n kind. Haar persoonlijke ervaring heeft ertoe geleid dat ze zich inzet voor haar stage bij het NCJ en dat ze deelnam aan de doorontwikkeling van de interventie MAZL.
Vele gesprekken met kwetsbare cliënten heb ik gevoerd in mijn loopbaan. Voordat ik Nu Niet Zwanger (NNZ) kende, kwam het niet in mij op om kinderwens, seksualiteit en anticonceptie te bespreken tijdens mijn werk als jeugdverpleegkundige.