Nieuws 30 maart 2023
Het NCJ en het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (het CCV) gaan nauwer samenwerken om professionals die werken met jeugdigen en (aanstaande) ouders te versterken in hun vakmanschap om jeugdcriminaliteit te voorkomen. De aanleiding hiervoor zijn de signalen uit het veld om gezamenlijk de vroegsignalering op te pakken en de jaarlijkse jeugdpeiling van het CCV.
A group of teenagers are sitting in front of a wall covered in graffiti. They are wearing stylish clothes. Everyone is enjoying spending time together.
Om kennis over jeugdcriminaliteit te delen, ervaringen met elkaar te delen en samenwerkingen te versterken, worden drie webinars georganiseerd.
Uit de jaarlijkse jeugdpeiling van het CCV is gebleken dat jeugdprofessionals onder andere meer willen investeren in kansengelijkheid, de inzet op preventie van criminaliteit en samenwerking tussen verschillende domeinen. Daarom is het belangrijk om deze samenwerking op te zoeken en verschillende achtergronden samen te brengen om dit thema aan te pakken.
Bekijk de factsheet: ‘CCV-jeugdpeiling: in 2023 veel uitdagingen voor professionals’
Jan Dirk de Jong schreef een position paper over ‘wat werkt’ en ‘wie werkt’ in jongerenwerk om recidive te voorkomen en sociale problematiek te verminderen. De grootste investering gaat op dit moment uit naar de aanpak van ‘de 2%’. Deze ‘2%’ is verantwoordelijk voor ernstige overlast en jeugdcriminaliteit en men vreest voor het doorgroeien richting de (georganiseerde) criminaliteit. Het ‘position paper’ gaat over het standpunt dat regulier jongerenwerk op diverse plekken helaas ontoereikend blijkt voor preventieve interventies gericht op de jeugd die lokaal verantwoordelijk is voor ernstige overlast en jeugdcriminaliteit. Dit position paper wordt ingezet om deze belangrijke kwestie aan te boren binnen de integrale aanpak van jeugdcriminaliteit, zeker in een tijdsgewricht gekenmerkt door zorgen over ‘verjonging’ en ‘verharding’ in de jeugdcriminaliteit.
Verschillen tussen het veiligheids- en sociaal domein zullen blijven bestaan, maar hoe leren we elkaar beter kennen om de verschillen te overbruggen? Om afglijden naar de criminaliteit te voorkomen, is het belangrijk om domeinoverstijgend samen te werken, de signalen van crimineel gedrag bij jongeren te leren herkennen en te weten hoe je hier opvolging aan kunt geven. Daarom organiseren het CCV en NCJ een reeks van drie webinars, waarin we ons niet focussen de 2% van de jongeren waar op dit moment veel aandacht voor is, maar richten we ons juist op de andere 98% van de jongeren die dreigen af te glijden naar de criminaliteit.
‘’Vroeger, toen alles nog goed was, konden we beter samenwerken en een sluitende aanpak bieden. Maar dat was toen. Ik kan me herinneren dat ik 15 jaar geleden als jeugdverpleegkundige werkte en we een lokaal zorgnetwerk hadden. Hier bespraken we gezinnen die zorgen nodig hadden. Ik vond een factsheet terug met werkafspraken rondom risicokinderen en -jeugd. Het was duidelijk wie verantwoordelijk was, wie actie moest ondernemen en hoe en wanneer afstemming plaatsvond. Het was simpel: “Je bent ervan” tenzij de regie anders was belegd.
Maar toen kwam in 2015 de transformatie jeugdzorg, die bedoeld was om het beter te maken. Minder loketten, een overzichtelijker zorglandschap, minder versnippering en betere zorg. Dat was het plan tenminste. Maar de uitvoering pakte anders uit en dat is inmiddels duidelijk zichtbaar. Risicojongeren en -gezinnen werden voortaan via andere wegen gevolgd en met de invoering van de Wet Politiegegevens (2016) en de AVG (2018) was de chaos compleet. Er bestonden mogelijkheden om gegevens uit te wisselen, maar door onbekendheid en terughoudendheid werden de overlegvormen zoals ze bestonden van tafel geveegd.
Je zou denken dat minder overleggen prima is, maar het gevolg was dat gezinnen niet de gewenste hulp kregen en preventie ver te zoeken was. Ik heb als jeugdverpleegkundige ervaren welke meerwaarde een goede samenwerking had met de politie, jeugdzorg, het wijkteam en het jongerenwerk bij de preventie van crimineel gedrag. Dit gemis voel ik nog steeds als adviseur. Daarom heb ik besloten om er werk van te maken.
Daarnaast is criminaliteit een belangrijker onderwerp dan ooit tevoren. In kranten en talkshows wordt er regelmatig over gesproken. Ik kwam erachter dat dit ook in de werkelijkheid zo is tijdens een werkbezoek aan een welzijnsorganisatie in Rotterdam. Een jongen van een jaar of 10 was buiten aan het voetballen. De jongerenwerker naast mij wist precies te vertellen dat zijn schoenen zo’n € 500 en zijn jas zo’n € 300 kostten. Geen kleding waarin mijn kinderen buiten zouden voetballen. Hoe kwam hij daar aan? Dat zijn ouders het niet ruim hadden was bekend bij de jongerenwerker. Het was een zorgsignaal om direct op te pakken! Een andere jongerenwerker vertelde me over de toekomstplannen van een jongen in zijn groep: dealer worden. Hij wilde dat omdat je er veel geld mee kon verdienen en niet hard hoefde te werken. Criminaliteit loont, althans volgens deze jongens.
Ik heb me verdiept in dit onderwerp en gesproken met verschillende partijen in het hele land. Naarmate ik meer las en hoorde, begon ik me steeds meer te verbazen. Hoe kan het bijvoorbeeld dat de jeugdgezondheidszorg dit niet op hun radar heeft staan? Natuurlijk zijn er al zoveel zaken waar zij zich mee bezig moeten houden, maar dit lijkt mij een gemiste kans gezien hun uitgebreide kennis over de gezinssituatie, de verschillende factoren die een rol spelen, de schoolprestaties en het gedrag van de jongeren, hun vriendenkring en hun sociale situatie. Als we al deze informatie hebben, waarom werken we dan niet nauwer samen met organisaties als het jongerenwerk, het schoolmaatschappelijk werk, het onderwijs, de politie, het wijkteam en de jeugdzorg om dit probleem op te lossen? Kunnen we met de wetenschap van nu niet terug naar vroeger? Hoe kunnen we samenwerken voor de effectieve preventie van jeugdcriminaliteit?‘’
"*" geeft vereiste velden aan
Een prijs voor die ene speciale professional die van preventie haar of zijn vak heeft gemaakt. Deze professional onderscheidt zich door op opvallende, speciale, unieke of eigenwijze wijze bij te dragen aan het realiseren van de beste jeugdgezondheid voor elk kind. Wie nomineer jij?
In de eerste week van juni organiseert het NCJ de ‘Week voor Jeugdgezondheid’. Een week waarin we beleid, praktijk en onderzoek verbinden om aandacht te vragen voor het belang van preventie. Meld je snel aan voor onze evenementen!
Het Van Wiechenonderzoek, gericht op het vroegtijdig signaleren van ontwikkelingsachterstanden bij kinderen, maakt plaats voor 'Van Wiechen Continu'. Deze nieuwe benadering maakt continue monitoring van kindontwikkeling mogelijk, op elk gewenst moment. Dit sluit beter aan bij de behoeften van ouders en maakt jeugdgezondheidszorg op maat mogelijk, in lijn met het LPK. De landelijke implementatie start dit jaar.
