
De verpleegkundig specialist als verbinder
Ingrid Brokx vertelt in haar blog over de functie van verpleegkundig specialist.
Blog 31 maart 2020
‘Ik wil mijn band met de ouder behouden, maar ik ben ook verplicht ouders juist te informeren’.
In een reeks van drie blogs gaan collega’s van GGD IJsselland in op ouderschap. In dit eerste blog gaat jeugdverpleegkundige Kelly Verhaard in op de voorbereiding op het ouderschap.
‘Ouderschap onvoorwaardelijke liefde? Ik wil ook wel eens gewoon hangen op de bank en niets doen, hoort dit ook bij onvoorwaardelijke liefde? Zodra het kindje geboren is kan ik niet wachten om de hele wereld mijn kindje te laten zien.’
Sinds begin 2019 zijn wij in ons team in Deventer gestart met een nieuwe prenatale voorlichting genaamd ‘Ouderschap’. Samen met een groep collega’s hebben wij gebrainstormd over wat wij denken dat ouders van nu willen horen om zich goed te kunnen voorbereiden op hun aanstaande ouderschap. We willen af van dat begrip ‘consternatiebureau’. We willen de GGD een modern nieuw jasje geven, zodat ouders zien dat wij niet met dat vingertje staan te wijzen maar samen met ouders kunnen meedenken over het gezond opgroeien van hun kind.
In de gemeente Deventer krijgen ouders vier gratis voorlichtingsavonden aangeboden, met onderwerpen als zwangerschap, geboorte, flesvoeding of borstvoeding. Daarbij gaat het ook over ouderschap. Voor ons is dit een mooi moment om aanstaande ouders te ontmoeten en te zien waar zij naar uit kijken en of er onderwerpen zijn die we misschien al bespreekbaar kunnen maken.
Ik probeer zo veel mogelijk bij aanstaande ouders aan te sluiten door naar ze te luisteren. Waar denken ze aan, wat voor een emoties gaan door ze heen? Hebben ze vragen of juist niet? Dit is voor mij interessant. Daarnaast praat ik met ze over wat betrouwbare informatie is, een realiteitsbesef als het ware. Ik vind het altijd zo gaaf als ouders weggaan en benoemen dat ze blij zijn dat ze zijn gekomen. Uiteraard wil ik dat ze een leuke tijd hebben, maar het is niet altijd rozengeur en maneschijn. Het is goed om te beseffen dat dit ook okay is.
Laatst had ik een vader die erg vast bleef zitten op de term ‘onvoorwaardelijke liefde’. Hij zei, ik heb wel eens momenten dat ik thuis kom van het werk en ik ben gesloopt. Ik denk dat ik dan liever eerst even op de bank wil zitten in plaats van gelijk wat te moeten met de baby. Een prachtige opmerking vond ik dat. Ik ben meer op zijn gevoel ingegaan en heb gevraagd of zij dit wel eens als stel samen hebben besproken. Het is ontzettend goed om met elkaar af en toe even dit soort dingen te bespreken. Dan weet je waar je aan toe bent. Ook kreeg ik de vraag van: hoe kunnen ouders nou niet eens tijd hebben om te douchen of een broodje te eten. Dat is toch onzin? Het is denk ik goed om een realistisch beeld te scheppen en te vertellen dat ik regelmatig op een eerste huisbezoek kom waarbij de ouder met de handen in het haar zit. Dat hij of zij aangeeft nog niet te hebben ontbeten of gedoucht. Dit soort momenten komen nou eenmaal wel voor.
Moeilijke vragen vind ik vragen over mobiel/tv/tablet. Het is nou eenmaal een gegeven dat we altijd ons mobieltje gebruiken. Dit gebeurt dus ook bij de opvoeding. We zien steeds meer baby’s die al eerder kunnen facetimen dan dat zij kunnen lopen. Het hoort erbij. Maar wat ouders vaak niet weten is dat het beeldscherm erg slecht is voor de ogen, omdat die zich juist nog moeten ontwikkelen. Uiteraard snap ik dat het af en toe makkelijk is om je kind op deze manier af te leiden. Maar doe dit niet vaker dan een paar minuten per dag. Soms merk ik dat ouders dit vervelend vinden of zelfs onzin. Ik wil mijn band met de ouder behouden, maar ik ben ook verplicht ouders juist te informeren. Dit zorgt bij mij dus nog wel eens voor een tweestrijd.
Desalniettemin probeer ik altijd zoveel mogelijk aan te sluiten bij ouders, zij kennen hun kind het beste en probeer ik zo veel mogelijk aan te sluiten bij hun vraagstukken.
Ingrid Brokx vertelt in haar blog over de functie van verpleegkundig specialist.
Als je denkt aan de werkzaamheden van een cb-assistente of doktersassistente op het consultatiebureau (cb) dan denk je in eerste instantie wellicht aan het plannen van afspraken en het wegen en meten van baby’s en kinderen. Maar je kunt zoveel meer doen en echt van waarde zijn voor ouder en kind.
In deze blog kijkt NCJ-directeur Igor Ivakic terug op 2022. Maar ook blikt hij vooruit op 2023 en roept hij jou op de ruimte te nemen om het ondenkbare te denken. Om die eerste stap te zetten om dat te doen wat je misschien nooit dacht te kunnen. Kom maar op 2023!