Blog 27 maart 2019
Wat betekent vakmanschap voor jou? Deze vraag is leidend voor de eerste stappen die we als NCJ zetten richting een Vakmanschapsagenda. Het is een nadere uitwerking van ons strategische thema ‘Waardevol vakmanschap’.
De belangrijke dragers van kennis en kunde in de JGZ zijn de professionals. Er zit groot menselijk kapitaal in deze sector. Is vakmanschap meer dan professionaliteit? Ja, dat is het. Professionaliteit gaat over kennis en vaardigheden. Waar gaat volgens jou vakmanschap dan over? Sta eens even stil bij deze vraag voordat je verder gaat. Betrek het op jezelf. Haal concrete situaties voor ogen die jouw gedachten ondersteunen, bevestigen. Schrijf het desnoods voor jezelf op. Gedaan? Dan wordt het nu interessant om verder te lezen.
Wat antwoord jij als iemand je vraagt ‘Wie ben jij?’. Al bij het wakker worden, met de slaap nog in de ogen, trekken we een denkbeeldige jas aan die ons onze identiteit geeft, zodat we voor de ander zichtbaar en voorspelbaar zijn. Vaak merk ik in gesprekken die ik voer dat er eerst heel wat jassen uit moeten om tot de kern van wie iemand is te komen. Er zijn beroepscodes en dito registraties. We hebben richtlijnen, deskundigheidsbevordering, professionaliseringstrajecten. En niet te vergeten persoonlijke ontwikkelingsprogramma’s, leiderschaps- en management leergangen. Je beroep uitoefenen, professional zijn of een rol spelen lijkt ons zo wel makkelijker af te gaan dan ons zelf te zijn, een mens te zijn. Ik sta er niet van te kijken, ik begrijp het wel. Maar moet ik er begrip voor hebben? Hoe kijk jij hier tegen aan? Kun jij als vakmens je hart volgen en durf je op je intuïtie en expertise te vertrouwen?
Er zijn momenten waarop het lukt om jezelf te zijn. Zo zat ik aan de tafel met zes andere vakmensen. We bogen ons over de verbinding van onderwijs en zorg. Dat deden we niet alleen. Aan de vier andere tafels zaten andere vakmensen hetzelfde te doen. Die avond bleek dat, ondanks dat we vergelijkbare jassen droegen, we bij andere uitkomsten kwamen. Die van onze tafel misschien wel meest atypisch. Hoe kwam dat? We wilden en durfden onze eigen belangen en onze eigen wensen voor even opzij te zetten en ons echt in de ander te verplaatsen. We konden daardoor de rechten en belangen van de ander voorop stellen. En toch zag ieder van ons zichzelf erin terug.
Welke momenten kun jij je herinneren dat het lukte om vakmens te zijn?
Igor Ivakic
directeur-bestuurder
Igor is sinds oktober 2015 directeur van het NCJ. Zijn missie is dat ieder kind in Nederland gezond en veilig kan opgroeien. Hij wil samen met de JGZ-sector laten zien dat je maatschappelijke epidemieën, zoals kindermishandeling, schoolverzuim en armoede, beter beheersbaar kunt maken door stevige inzet op preventie.
Igor heeft een achtergrond als maatschappelijk werker en socioloog. Hij werkte onder andere bij de rijksoverheid als management consultant en bij diverse maatschappelijk organisaties zoals Stichting Lezen & Schrijven en VluchtelingenWerk Nederland. Ook vervult Igor verschillende bestuursfuncties in de sociaal-maatschappelijke sector.
Door binnen de JGZ de krachten te bundelen, wil hij meer impact creëren. Zijn focus ligt dan ook op het maken van verbindingen binnen de JGZ, maar ook tussen de JGZ en alle partijen daaromheen.
Lees meer over Igor Ivakic E-mailen Bellen Ga naar LinkedIn
Versuft, verward en gedesoriënteerd zoekt men naar een nieuw houvast. Herwaarderen van wat het juiste is om te doen. Menswaardigheid weer vol in het licht zetten. Mensen zijn hier elkaars bondgenoten. Voortdurend maatschappelijk dialoog is de weg ernaartoe.
Voor leerlingen die kampen met ziekte, gaat het onderwijs niet altijd vanzelf. Marina van Egdom, AIOS M+G 1e fase, profiel JGZ, is ouder van zo’n kind. Haar persoonlijke ervaring heeft ertoe geleid dat ze zich inzet voor haar stage bij het NCJ en dat ze deelnam aan de doorontwikkeling van de interventie MAZL.
Vele gesprekken met kwetsbare cliënten heb ik gevoerd in mijn loopbaan. Voordat ik Nu Niet Zwanger (NNZ) kende, kwam het niet in mij op om kinderwens, seksualiteit en anticonceptie te bespreken tijdens mijn werk als jeugdverpleegkundige.