Nieuws 30 november 2020
Het is belangrijk om ook gedurende deze corona tijd specifiek aandacht te houden voor kwetsbare doelgroepen. Het begeleidingsprogramma VoorZorg is daarom gecontinueerd. Dit gebeurde aan de hand van huisbezoeken, maar ook door middel van alternatieve contacten en noodoplossingen. VoorZorgverpleegkundigen deelden tijdens de werkcolleges in oktober hun ervaringen. Je leest hier een kort verslag.
Andere uitvoering
VoorZorgverpleegkundigen staan vanaf het begin van de coronacrisis voor de uitdaging om, ondanks alle maatregelen, zo goed mogelijk contact te houden met hun cliënten. Dit contact vindt plaats op verschillende manieren. In het begin gebeurde dit voornamelijk aan de hand van beeldbellen. In de praktijk bleek dit soms lastig. Met sommige cliënten miste je hierdoor aansluiting of je raakte zelfs cliënten kwijt. Het omgekeerde kwam ook voor: cliënten die vaker zelf belden en contact zochten.
Het gebruik van de VoorZorg materialen was vaak moeilijk. Maar er werden noodoplossingen gevonden: materiaal werd gefotografeerd en via WhatsApp toegestuurd of afgedrukt en in de brievenbus gedaan. Van achter het beeldscherm werd er geprobeerd de cliënt zo goed mogelijk te ondersteunen om stappen te zetten in haar ouderschap, opvoeding en eigen toekomstperspectieven.
Huisbezoeken gingen, zo veilig mogelijk, door. Toch werden er in de loop van de tijd ook alternatieve aanpakken uitgeprobeerd. Bijvoorbeeld persoonlijk contact door samen buiten te gaan wandelen of naar de kinderboerderij te gaan. Dit leverde verrassende beelden op van de wijze waarop de moeder met haar kind omging.
VoorZorgverpleegkundige: “Samen met moeder en kind buiten lopen zal ik blijven doen. Het geeft veel inzicht in de interactie en de lichaamsbeweging is ook heel goed, zeker bij vrouwen met depressieve gevoelens!”
Lees ook het artikel ‘Stevig Ouderschap en VoorZorg in tijden van corona’
Meer druk bij de VoorZorgverpleegkundigen
Nu de pandemie langere tijd aanhoudt, vraagt dit veel van de VoorZorgverpleegkundigen. Hoewel zij goede ondersteuning vanuit hun JGZ organisatie krijgen, zijn de richtlijnen over en mogelijkheden voor mondkapjes en persoonlijke beschermingsmiddelen niet altijd duidelijk. Ook gaan de JGZ organisaties zeer verschillend om met de situatie. Enerzijds wordt inzet afgeschaald en mogen er geen huisbezoeken plaatsvinden, anderzijds wordt VoorZorg als kritiek proces benoemd, dat ook en juist in de crisissituatie, wel gecontinueerd moet worden.
In sommige regio’s liep het aantal aanmeldingen voor VoorZorg drastisch terug, maar in juist andere regio’s bleven de verwijzingen wel doorgaan. Daarnaast stagneerden de contacten met geboortezorg en collega’s. De VoorZorgverpleegkundigen waren vaak de enige van alle hulpverleners die normaliter bij het gezin betrokken zijn die nog wel gezien worden. Samenwerking en afstemming met partners was hierdoor vrijwel onmogelijk. Soms werd de VoorZorgverpleegkundige zelfs als een soort intermediair ingezet. Als betere aanpak wordt bijvoorbeeld een ‘digitaal uitvoerders overleg’ genoemd, waarbij alle bij het gezin betrokkenen en het gezin zelf gelijkwaardig digitaal overleg voeren.
“Zonder huisbezoek kun je niet echt het contact krijgen dat nodig is. Zonder huisbezoek en elkaar zien kun je VoorZorg niet goed uitvoeren. Het voelt een beetje als Russisch roulette, met een onzichtbare vijand.”
De VoorZorgverpleegkundigen verliezen kwetsbare gezinnen niet uit het oog
Dat het belangrijk is en zal blijven om juist in crisissituaties kwetsbare gezinnen te blijven begeleiden, blijkt wel uit de ervaringen de afgelopen periode. Bijvoorbeeld door hoe blij gezinnen waren met de aandacht van De Voorzorgverpleegkundigen. Maar ook de situaties waarbij het niet altijd lukte om het minimaal noodzakelijke te doen. Met alle gevolgen van dien: meerdere gezinnen waarin de crisisdienst moest worden ingeroepen, meer huiselijk geweld, veel eenzaamheid en angst, opleidingen die stopten en omgangsregelingen die niet meer liepen. Een belangrijk pluspunt was wel dat voor veel gezinnen de gemeente de kinderopvang wel open hielden en gezinnen soms zelfs actief benaderden.
Samenvattend was en is de corona tijd een heel heftige tijd. Juist voor kwetsbare jonge gezinnen die al met zoveel problemen kampen. Echter de inzet en betrokkenheid van vele VoorZorgverpleegkundigen is hartverwarmend; soms ten koste van de veiligheid van zichzelf en hun naasten. Want: “ik kan mijn meiden toch niet alleen in deze situatie laten!” en “Ik heb het gevoel dat ik nu meer dan ooit het verschil kon maken!”
Wij, de ontwikkelaars van VoorZorg, zijn ontzettend trots op onze ‘helden’; de VoorZorgverpleegkundigen verdienen een applaus!
In de eerste week van juni organiseert het NCJ de ‘Week voor Jeugdgezondheid’. Een week waarin we beleid, praktijk en onderzoek verbinden om aandacht te vragen voor het belang van preventie. Meld je snel aan voor onze evenementen!
Het Van Wiechenonderzoek, gericht op het vroegtijdig signaleren van ontwikkelingsachterstanden bij kinderen, maakt plaats voor 'Van Wiechen Continu'. Deze nieuwe benadering maakt continue monitoring van kindontwikkeling mogelijk, op elk gewenst moment. Dit sluit beter aan bij de behoeften van ouders en maakt jeugdgezondheidszorg op maat mogelijk, in lijn met het LPK. De landelijke implementatie start dit jaar.
Het is alweer vijf jaar geleden dat Igor Ivakic, directeur van het NCJ en Merian Bouwmeester, ontwikkelaar van de interventie Stevig Ouderschap, samen de overdracht van deze interventie naar het NCJ formaliseerden. Hoogste tijd om terug te blikken!