Nieuws 22 januari 2021
Boekbespreking: ‘Doen wat goed is.’ Een pleidooi voor praktische wijsheid in het sociale domein,
Geschreven door Sophie Albers en Albert Jan Kruiter
In het boekje ‘Doen wat goed is’ wordt beschreven hoe professionals in het sociale domein laveren tussen regels en ruimte om mensen met problemen te helpen. De schrijvers pleiten voor een nieuw paradigma om de wijze praktijken van deze professionals te herkennen, erkennen, waarderen en beter te benutten.
Het gaat over praktische wijsheid van de professional die doet wat goed is. Aristoteles maakte al een onderscheid tussen ‘Techne’ (rationeel/universeel/ vaststaande kennis) en ‘phronesis’ (praktische wijsheid/ toegepaste, contextgebonden, morele wijsheid). De praktijk is altijd weerbarstiger dan de theorie/wetenschap en daar zul je met wijsheid moeten handelen en zet je jezelf op het spel. Door ervaring kom je er dan achter hoe het kan. Dat lijkt op het werken met richtlijnen; ook daarbij is de praktijk veelal net iets anders dan de theorie en zul je op basis van ervaring en wijsheid het goede proberen te doen. Die positieve ervaringen kunnen breder toepasbaar worden gemaakt.
In het boekje worden 5 kwaliteiten benoemd voor praktisch wijs handelen:
Het goede doen is het juiste midden zoeken tussen wat rechtmatig en rechtvaardig is. Daarvoor is naast wetenschappelijke kennis ook ervaringskennis nodig is.
In het boekje worden axioma’s geformuleerd over professionalisering van praktisch wijze professionals en over het organiseren vanuit wijze praktijken. Het boekje biedt mooie aanknopingspunten voor professionals en organisaties die het goede willen doen en daarbij professionals de ruimte willen geven. Kortom een lezenswaardig boekje met toepassingsmogelijkheden voor de JGZ.
"*" geeft vereiste velden aan
Het 146e OMT heeft in februari 2023 geadviseerd om de specifieke maatregelen met betrekking tot COVID-19 te stoppen en voortaan generieke maatregelen toe te passen voor respiratoire infecties. GGD-testlocaties zullen daarom worden afgebouwd. Uiteraard kunnen mensen zelf besluiten een zelftest te doen.
Een multidisciplinair hulpaanbod kan voorkomen dat ouders met de zorgen over hun jonge kind van het kastje naar de muur worden gestuurd. Alleen dwarsbomen de alsmaar oplopende wachttijden deze aanpak meer en meer. Het team Aanpak Wachttijden pleit voor structurele systeemoplossingen.
Kinderarmoede is een 'wicked problem' dat niet simpelweg door één organisatie op te lossen is. Niet in de laatste plaats omdat de ondersteuning voor gezinnen in armoede al bijna net zo complex is. Toch is het mogelijk om de krachten op een slimme manier te bundelen in de strijd tegen kinderarmoede én daarbij uit te gaan van wat een gezin nodig heeft. Een nieuw pragmatisch stappenplan helpt professionals hierin op weg.
