Richtlijn: Excessief huilen (2013, multidisciplinair)

Onderbouwing

Uitgangsvraag

Welke anticiperende voorlichting tijdens zwangerschap en kraambed is van invloed op de preventie en behandeling van excessief huilen?

Conclusie

Niveau Conclusie Literatuur
4 Er is onvoldoende bewijs wat de invloed van anticiperende voorlichting op de mate van huilen is (tijdens de zwangerschap of kort na de geboorte). Expert opinion
3 Er zijn aanwijzingen dat baby’s van moeders die in de zwangerschap aangeven dat je een kind kunt verwennen door het te vaak vast te houden, significant meer huilden, ongeacht of de ouders hun baby daadwerkelijk meer of minder vasthielden. C Canivet 2002
3 In de zorg na de bevalling moet aandacht worden besteed aan het omgaan met het huilen van de zuigeling én aan het omgaan met de moeheid van de moeder (Bijlage 2). Moeders wordt geadviseerd tijd te nemen voor rust en herstel. Het tijdig geven van deze adviezen kan de gezondheid van het hele gezin vanaf de geboorte ten goede komen. C Kurth 2011

Samenvatting van de literatuur

De literatuur met betrekking tot oorzaken van excessief huilen wordt besproken in thema 3 ‘Oorzaken van excessief huilen’. Waarover voorlichting dient te worden gegeven tijdens zwangerschap en kraambed komt in de aanbevelingen ter sprake. De beschikbare literatuur over specifieke vormen van anticiperende voorlichting wordt besproken.
Er is weinig onderzoek naar anticiperende voorlichting tijdens de zwangerschap of kort na de bevalling en de invloed hiervan op huilen. Er is weinig literatuur gevonden over het cliëntperspectief; bijvoorbeeld aan de informatiebehoefte en de wijze waarop professionals daaraan tegemoet komen. Smart (2007) beschrijft dat ouders vooral behoefte hebben aan een professional met wie ze over hun baby kunnen praten, die eventuele medische oorzaken voor het huilen uitsluit en hen leert over normaal slaap- en huilgedrag (Smart and Hiscock 2007). Observationeel onderzoek laat zien dat baby’s van moeders die in de zwangerschap al aangaven dat je een kind kunt verwennen door het te vaak vast te houden, significant meer huilden, ongeacht of de ouders hun baby daadwerkelijk meer of minder vasthielden (Canivet, Jakobsson, Hagander 2002). Een meta-analyse van Kurth (Kurth and others 2011) laat in 9 van de 10 opgenomen studies een evident verband zien tussen excessief huilen en de ervaren moeheid van de moeder in de eerste drie maanden na de bevalling (Bijlage 2). Moeders uit de populatie en moeders die zich zorgen maakten om het huilen zijn onderzocht. Het betreft 6 kwantitatieve en 4 kwalitatieve onderzoeken, waarvan de methoden erg verschillen. Veel huilen van de baby is van invloed is op het circadiaanse slaapritme van moeders en op de mogelijkheden van de moeder tot het nemen en krijgen van rust. Oververmoeidheid leidt tot concentratieproblemen, angst de baby iets aan te doen, depressieve symptomen en een verstoorde interactie tussen kind en moeder.

Referenties


Pagina als PDF