Richtlijn: Kindermishandeling (2016)

Referenties

Augeo Foundation, (2013). Handleiding Kindcheck voor GGZ en Verslavingszorg. Driebergen-Rijsenburg: Augeo Foundation.

Baartman, H. (2010). Ouderschap en de betekenis van solidariteit om je heen. Ouderschapskennis, 13, 182-194.

Baartman, H. (2013). Eigen kracht, daadkracht en de kracht van solidariteit. Mulock Houwer lezing 2013 Leiden.

Bakker, I., Bakker, K., Dijk, A. van, &Terpstra, L. (1998), O & O in perspectief. Utrecht: Nederlands Instituut voor Zorg en Welzijn (NIZW).

Bartelink, C., & Kooijman, K. (2013). Inschatten van veiligheid en kans op kindermishandeling: noodzaak, instrumenten en ontwikkelingen. Tijdschrift voor Sociale Geneeskunde, 7,391.

Bartelink, C., Berge, I. ten, Yperen, T. van (2010). Beslissen over effectieve hulp. Wat werkt in indicatiestelling? Utrecht, Nederlands Jeugdinstituut.

Bartelink, C., Kwaadsteniet, L., Berge, I. ten, Witteman, C., & Gastel, W. van (2015). Betrouwbaarheid en validiteit van de LIRIK. Eindrapport LIRIK valideringsonderzoek. Utrecht/Nijmegen: Nederlands Jeugdinstituut/Radboud Universiteit Nijmegen.

Beer, R., Verlinden, E.,  & Lindauer, R. (2013). Protocol Classificatie, screening en diagnostiek van kinderen en adolescenten met traumagerelateerde problematiek. Amsterdam: de Bascule (zie ook www.nji.nl)

Berg, I. K. (1994). Family-based services: A solution-focused approach. New York: WW Norton & Co.

Berge, I. ten, Addink, A., Baat, M. de, Bartelink, C., Rossum, J. van, & Vinke, A. (2012). Stoppen en helpen: Een adequaat antwoord op kindermishandeling. Utrecht: SWP.

Berge, I. ten, Eijgenraam, K., & Bartelink, C. (2014). Licht Instrument Risicotaxatie Kindveiligheid (LIRIK). Toelichting en instructie. Utrecht: Nederlands Jeugdinstituut.

Berge, I. ten, & Vinke, A. (2006). Beslissen over vermoedens van kindermishandeling: Handreiking en hulpmiddelen voor het Advies-en Meldpunt Kindermishandeling. Utrecht/Woerden: NIZW Jeugd/Adviesbureau Van Montfoort.

Bontje, M. (2013). Van risicotaxatie naar gezamenlijk inschatten zorgbehoeften (GIZ). Tijdschrift Sociale Geneeskunde, 91, 374.

Bouwmeester-Landweer, M. B. R. (2006). Early home visitation in families at risk for child maltreatment. Leiden: Leiden University, Department Paediatrics, Faculty of Medicine/Leiden University Medical Center (LUMC).

Bronfenbrenner, U. (1979). The ecology of human development. Cambridge, MA: Harvard University Press.

Bronfenbrenner, U. (2000). Ecological theory. In A. Kazdin (Ed.), Encyclopedia of psychology. Washington, DC: American Psychological Association and Oxford University Press.

Copeland, W. E., Keeler, G., Angold, A., & Costello, E. J. (2007). Traumatic events and posttraumatic stress in childhood. Archives of General Psychiatry, 64, 577-584.

Dalgleish, L. I. (1997). Risk assessment and decision-making in child protection. Brisbane, Australia: University of Queensland, Department of Psychology.

Department of Health/Department for Education and Employment/Home Office. (2000) Framework for the Assessment of Children in Need and their Families. London. The Stationery Office.

De Shazer, S. (1993). Creative misunderstanding: There is no escape from language. In S. Giligan & R. Price (Eds). Therapeutic Conversations.1st, 81-90. New York: W.W. Norton & Co.

Doeven, I. (2008). Meldcodes kindermishandeling. Beschikking, waardering, gebruik en scholing. Verslag van onderzoek naar de beschikking over, de waardering van en scholing in het gebruik van meldcodes kindermishandeling. Amsterdam: Bureau Veldkamp.

Fassaert, T., Lauriks, S., Weerd, S. van de, Wit, M. de, & Buster, M. (2013). Ontwikkeling en betrouwbaarheid van de Zelfredzaamheid-Matrix. Tijdschrift voor Gezondheidswetenschappen, 91(3), 169-177.

Hielkema, M., de Winter, A. F., de Meer, G., & Reijneveld, S. A. (2011). Effectiveness of a family-centered method for the early identification of social-emotional and behavioral problems in children: a quasi experimental study. BioMed Central Public Health, 11(1), 636.

Jeugdwet (2015). Wet van houdende regels over de gemeentelijke verantwoordelijkheid voor preventie, ondersteuning, hulp en zorg aan jeugdigen en ouders bij opgroei- en opvoedingsproblemen, psychische problemen en stoornissen (Jeugdwet). http://wetten.overheid.nl/BWBR0034925/geldigheidsdatum_16-10-201

Jong, E.M. de (2004). Kind in nood II: Besluitvormingsprocessen en risicotaxatie in multidisciplinair teamverband. Amsterdam: Universiteit van Amsterdam.

Kamphuis, Sachse, & Schwarte (2014). JGZ onmisbaar bij preventie kindermishandeling. Medisch Contact, 46, 2289-2291.

Konijnendijk, A.A. J., Boere-Boonekamp, M. M., Haasnoot, M. E., & Need, A. (2013). Belemmerende en bevorderende factoren bij het gebruik van de JGZ-richtlijn Secundaire Preventie Kindermishandeling. JGZ Tijdschrift voor jeugdgezondheidszorg, 45(5), 105-106.

Kooijman, K.(1997). Lessen van en voor Regio's RAAK  Kindermishandeling: voorkomen en helpen. Utrecht: NJi.

KNMG-Meldcode kindermishandeling en huiselijk geweld (2014). Utrecht: KNMG.

Kruizinga, I., Jansen, W., Haan, C. L. de, Ende, J. van der, & Carter,  A. S. (2012). Reliability and Validity of the Dutch Version of the Brief Infant-Toddler Social and Emotional Assessment (BITSEA). PLoS ONE 7(6): e38762.

Lamb, M. E., Orbach, Y., Hershkowitz, I., Esplin, P. W., & Horowitz, D. (2007). A structured forensic interview protocol improves the quality and informativeness of investigative interviews with children: A review of research using the NICHD Investigative Interview Protocol. Child Abuse & Neglect, 31(11), 1201-1231.

Landsmeer-Beker, E. A., & Bouwmeester-Landweer, M. B. R. (2004). Project OKé (Ouder- en Kindzorg Extra). Lezing Symposium 'Met ijken meer bereiken', maart 2004. Middelburg: Stichting Zorg-Saam.

Langen, H.C. de (2004). Nulmeting AMK’s. Leiden: TNO Preventie en gezondheid.

Maessen, M. C. G. H. (2014). Model samenwerkingsconvenant Verwijsindex. Gedownload op 14-10-2015 van: http://www.multisignaal.nl/wp-content/uploads/2015/06/model-samenwerkingsconvenant-verwijsindex.pdf.

Mejdoubi, J. (2014). The primary prevention of child maltreatment in early life: Study on the effectiveness of VoorZorg. Proefschrift. Amsterdam: Vrije Universiteit.

Munro, E. (1999). Common errors of reasoning in child protection work. Child Abuse and Neglect, 23, 745-758.

Munro, E. (2005). Improving practice: Child protection as a systems problem. Children and Youth Services Review, 27(4), 375-391.

National Collaborating Centre for Women’s and Children’s Health (2009). NICE Clinical guideline 89: When to suspect child maltreatment. London: National Institute for Health and Care Excellence

Olff, M. (2005). Nederlandse vertaling van de Children's Impact of Event Scale (CRIES-13). Herziene Kinder schokverwerkingslijst. Amsterdam: AMC de Meren, afdeling psychotrauma.

Oudhof, M., Wolff, M. S. de, Ruiter, M. de, Kamphuis, M., L’hoir, M. P., & Prinsen, B. (2013). JGZ-Richtlijn Opvoedingsondersteuning voor hulp bij opvoedingsvragen en lichte opvoedproblemen. Utrecht: Nederlands Centrum Jeugdgezondheid.

Pijnenburg, H. M. (1996). Psychodiagnostic decision-making within clinical conferences. Exploring a domain. Proefschrift. Nijmegen: NICI.

PI Research, & Montfoort, A. van (2009). Handboek Deltamethode Gezinsvoogdij: De nieuwe methode voor de uitvoering van de ondertoezichtstelling. Duivendrecht/Woerden: PI Research/Van Montfoort.

Postma, S. (2008). JGZ-richtlijn Vroegsignalering van psychosociale problemen. Utrecht: Nederlands Centrum jeugdgezondheidszorg.

Ruiter, C. de (2014). Risicotaxatie van kindermishandeling. In: M. Lambregtse-van den Berg, I. van Kamp, & H. Wennink (Red.). Handboek psychiatrie en zwangerschap. Utrecht: De Tijdstroom.

Ruiter, C., de, & Jong, E. M. de (2005). CARE-NL Richtlijn voor gestructureerde beoordeling van het risico van kindermishandeling. Utrecht: Corine de Ruiter.

Ruiter, C. de, Jong, E. M. de, Reus, M. (2013). Risicotaxatie van kindermishandeling in teamverband: Een experimenteel onderzoek. Kind en Adolescent, 34, 30-44.

San Diego County Child Protection Team (2012). Child victim witness checklists. Gedownload op 14-10-2015 van http://www.chadwickcenter.org/Documents/Checklist-%20Online%20version%20-%2001.2013.pdf

Sidebotham, P., Blair, P. S., Evason-Coombe, C., Edmond, M., Heckstall-Smith, E. & Fleming, P. (2010). Responding to unexpected infant deaths: experience in one English region. Archives of Disease in Childhood, 95, 291-295.

Sidebotham, P., & Heron, J. (2006). Child maltreatment in the "children of the nineties": A cohort study of risk factors. Child Abuse & Neglect, 30, 497-522. doi: 10.1016/j.chiabu.2005.11.005.

Staal, I. I. E., Hermanns, J. M. A., Schrijvers, A. J. P., & Stel, H. F. van (2013). Vroegsignalering van opvoed- en opgroeiproblemen bij peuters: validiteit en betrouwbaarheid en van een gestructureerd interview. Tijdschrift JGZ, 45 (1), 7-15.

Staal, I. I. E., & Stel, H. F. van (2013). Handleiding SPARK. Vraaggesprek bij ouders met kinderen op de leeftijd van 18 maanden. Utrecht/Zeeland: Julius Centrum voor Gezondheidswetenschappen en Eerstelijnsgeneeskunde/GGD Zeeland.

Stel, F. van, Staal, I. I. E., Hermanns, J. M. A., & Schrijvers, A. J. P. (2012). Validity and reliability of a structured interview for early detection and risk assessment of parenting and developmental problems in young children: a cross-sectional study. BMC Pediatrics, 12:71  

Turnell, A., & Edwards, S. (1999). Signs of safety: A solution and safety oriented approach to child protection casework. New York/London: Norton.

Turnell, A., & Essex, S. (2006). Working with 'denied' child abuse: The resolutions approach. Maidenhaid: Open University Press.

Turnell, A., Essex, S., & Kaaij, P. A. A. M. (2010). Als er ‘niets aan de hand' is: een oplossingsgerichte methode bij ontkenning van kindermishandeling. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.

Verlinden, E., Meijel, E. P. van, Opmeer, B. C., Beer, R., Roos, C. de, Bicanic, I. A., & Lindauer, R. J. (2014). Signaleren van posttraumatische stressklachten bij kinderen en adolescenten: Betrouwbaarheid en validiteit van de screeningslijst CRIES-13. Kind & Adolescent, 35, 165-176.

Vogels, A. G. C., Siebelink, B. M., Theunissen, M. H. C., Wolff, M. S., & Reijneveld, S. A. (2011). Vergelijking van de KIVPA en de SDQ als signaleringsinstrument voor problemen bij adolescenten in de Jeugdgezondheidszorg. Leiden: TNO.

Yperen, T. A. van (2013). Met kennis oogsten: Monitoring en doorontwikkeling zorg voor jeugd. Kind & Adolescent, 34, 136-146.

Widenfelt, B. M., Goedhart, A. W., Treffers, P. D., & Goodman, R. (2003). Dutch version of the Strengths and Difficulties Questionnaire (SDQ). European Child Adolescent Psychiatry, 12, 281-9.


Pagina als PDF